അപ്പോഴൊക്കെയാണ്...

വേനലിലും മഴയിലും കുടയെ കുറ്റം പറയുമ്പോഴാണ്‌.

ചെളിവെള്ളത്തേയും, വിയര്‍പ്പിനേയും ശപിക്കുമ്പോഴാണ്.

കയറിച്ചെല്ലാന്‍ ഒരു കൂര പോലും ഇല്ലാത്തവരെക്കുറിച്ച്‌ ഓര്‍ക്കാതിരിക്കാന്‍ ശ്രമിക്കുമ്പോഴാണ്.

ഹോട്ടലിലെ ബില്ലിനും ടിപ്സിനുമായി വിട്ടുപോന്ന തുകയെക്കുറിച്ച്‌ അഭിമാനത്തോടെ ഓര്‍ക്കുമ്പോഴാണ്.

തിന്നാന്‍ കഴിയാതെ പാഴാക്കിപ്പോന്ന ഭക്ഷണത്തെക്കുറിച്ച്‌ ചിന്തിക്കാത്തപ്പോഴാണ്‌.

കുടിവെള്ളം പോലുമില്ലാതെ ദിനങ്ങള്‍ തള്ളിനീക്കേണ്ടിവരുന്ന നിസ്സഹായത തന്റേതല്ലെന്ന ദുരഭിമാനം പേറുമ്പോഴാണ്‌.

വസ്ത്രങ്ങള്‍ക്ക്‌ ചേരാത്ത ആഭരണങ്ങളെക്കുറിച്ച്‌ പരാതി പറയുമ്പോഴാണ്‌.

പട്ടിലും പൊന്നിലും പളപളപ്പാര്‍ന്ന ജീവിതത്തില്‍ കണ്ണ്‌‍ മഞ്ഞളിച്ച്‌ പോകുമ്പോഴാണ്‌.

ഉടലിനൊത്ത വസ്ത്രം ഇല്ലാതെ നാണം മറയ്ക്കാന്‍ കഴിയാത്തവരെക്കണ്ട്‌ കണ്ണുകള്‍ തിരിക്കേണ്ടിവരുമ്പോഴാണ്‌.

ഉത്സവദിനങ്ങള്‍ തിന്നും കുടിച്ചും ആഘോഷിക്കേണ്ടിവരുമ്പോഴാണ്.

കഴിക്കുന്ന ആളെക്കാള്‍ എണ്ണത്തില്‍ ഭക്ഷണവസ്തുക്കള്‍ നിരത്തേണ്ടിവരുമ്പോഴാണ്‌.

ദാരിദ്ര്യം ആഘോഷമാക്കേണ്ടിവരുന്ന ചില ജന്മങ്ങള്‍ മങ്ങിയ ഓര്‍മ്മ മാത്രമായി മനസ്സില്‍ തെളിയുമ്പോഴാണ്‌.

ഫാനിനു കാറ്റില്ലെന്ന് ആവര്‍ത്തിക്കേണ്ടിവരുമ്പോഴാണ്‌.

ഏസിയുടെ ആവശ്യത്തിനെപ്പറ്റി ഓര്‍ത്തിരിക്കുമ്പോഴാണ്‌.

കടത്തിണ്ണയിലോ റോഡ്‌ വക്കിലോ ഏത്‌ കാലത്തും കിടന്നുറങ്ങേണ്ടിവരുന്ന മനുഷ്യരെക്കുറിച്ച്‌ ചിന്തിക്കാന്‍ നേരമില്ലാത്തപ്പോഴാണ്‌.

കഴിഞ്ഞുപോയ ദിനങ്ങളില്‍ എന്ത്‌ ചെയ്തെന്ന തോന്നലുണ്ടാവുമ്പോഴാണ്.

കല്‍പ്പിച്ചുനീട്ടിയ സൌഭാഗ്യങ്ങള്‍ക്ക്‌ നന്ദി പറയാന്‍ മറക്കുമ്പോഴാണ്‌.

ഇതുവരെ ചെയ്യാതെ, ഇനിയുള്ള ദിവസങ്ങളില്‍ നല്ലത്‌ ചെയ്യാമെന്ന വ്യര്‍ത്ഥവിചാരവുമായി മുന്നോട്ട്‌ പോകാന്‍ തുടങ്ങുമ്പോഴാണ്‌.

അപ്പോഴൊക്കെയാണ് ഞാന്‍ ചെറുതാവുന്നത്‌.

വയസ്സേറുമ്പോഴും ചെറുതായി ഇരിക്കുന്നത്.