വിരുന്ന്.

മനസ്സിന്റെ വാതിലില്‍ ആരോ മൃദുവായി തട്ടുന്നു.

ആരാ?

എന്തുവേണം?

ഞാന്‍ പ്രണയം ആണ്.

എന്തു വേണം?

നിന്റെ മനസ്സിലൊരിടം.

വേണ്ട എനിക്കു വേണ്ട നിന്റെ കൂട്ട്.

ഞാന്‍ സുനാമി പോലെ ആഞ്ഞടിച്ചു വന്നാല്‍ നീ എങ്ങിനേ നിരസിക്കും?

ഞാന്‍ ദു:ഖത്തിന്റെ ഭിത്തി കെട്ടിവെച്ചിട്ടുണ്ടല്ലോ. അതിനു മുന്നില്‍ നീ തോറ്റു മടങ്ങുകയേ ഉള്ളു.