വരം.
അവള്‍ ദൈവത്തിലും മനുഷ്യരിലും ഒരു പോലെ വിശ്വസിച്ചു. അല്‍പം കൂടുതലായിത്തന്നെ. അവള്‍ മരിക്കാന്‍ കിടക്കുമ്പോള്‍ ദൈവം അവളുടെ മുന്നില്‍ പ്രത്യക്ഷനായി. ദൈവം പറഞ്ഞു "എന്നില്‍ നിനക്കുള്ള വിശ്വാസം എനിക്കു ഇഷ്ടം ആയിരിക്കുന്നു. നിനക്കു എന്തു വരം വേണമെങ്കിലും ചോദിക്കാം. നിന്റെ എന്തു ആഗ്രഹവും ഞാന്‍ സാധിപ്പിക്കും."
അവള്‍ ആലോചിച്ചു. തന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നവരെപ്പറ്റി, വെറുക്കുന്നവരെപ്പറ്റി, കൂട്ടുകാരന്‍ കണ്ണനെപ്പറ്റി, അവന്റെ പിടിവാശികളെപ്പറ്റി, അവള്‍ പോയാല്‍ പിന്നെ അവന്‍ ആരോടു വഴക്കിടും? അവള്‍ ദൈവത്തോടു പറഞ്ഞു "എനിക്കു കുറച്ചുകാലം കൂടെ ജീവിക്കണം."
ദൈവം പുഞ്ചിരിച്ചു അപ്രത്യക്ഷനായി. വാക്കു മാറാന്‍ ദൈവം മനുഷ്യന്‍ അല്ലല്ലോ.
Labels: കുഞ്ഞുകഥ
posted by സു | Su @ 2/21/2005 12:12:00 pm
2 Comments:
Good to see the increase in frequency of your posts.
About your comment in my post. Some events in my life tell me that "അല്‌പ വിവരം ആപത്താണ്‌". And this same അല്‌പ വിവരം has got something to do with my nervousness too. That's y i said.
ayyooo ennikke ethe onnum vayyikkan pattanillya
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home