ഓപ്പോൾ.

“ഉണ്ണീ സൂക്ഷിച്ച്‌...എന്തിനാ ആ വെള്ളത്തിൽ നടക്കുന്നത്‌ ? ഈ വഴിയേ വരൂ.”
ഉണ്ണി കണ്ടു. ഓപ്പോൾ നടക്കുകയാണ്. ഉണ്ണി നടക്കും പോലെ വെള്ളച്ചാലിലല്ല. വലിയ വൃക്ഷങ്ങളുടെ മണ്ണിൽ നിന്നും പുറത്തേക്കെത്തി നോക്കിക്കിടക്കുന്ന വേരുകളിലൂടെ.
‘ഈ ഓപ്പോൾക്ക്‌ ഒരു തളർച്ചയും ഇല്ലേ, ഉണ്ണിക്ക്‌ മടുത്തു യാത്ര.’
“ഓപ്പോളേ ഉണ്ണിയ്ക്ക്‌ വയ്യ. എടുക്കൂ.”
“ദാ ആ ആൽമരത്തിൽ ഇരുന്ന് വിശ്രമിച്ച്‌ ഭക്ഷണം കഴിച്ച്‌ യാത്ര തുടരാം ഉണ്ണീ.”
തളർന്നാൽ എങ്ങനെ ശരിയാവും?”
ഓപ്പോൾ ഉണ്ണിയെ ആൽത്തറയിൽ എടുത്തിരുത്തി. താനും ഇരുന്ന് ഭക്ഷണപ്പൊതിയഴിച്ച്‌ ഉണ്ണിയ്ക്ക്‌ കൊടുത്തു. കൂടെ കഴിയ്ക്കാൻ തുടങ്ങി.

“നിലത്ത്‌ വീണത്‌ എടുക്കാതിരിയ്കൂ ഉണ്ണീ. ഉറുമ്പുകളും പ്രാണികളും കഴിച്ചോട്ടെ.”

വെള്ളച്ചാലിൽ നിന്ന് കൈകഴുകി വെള്ളം കൈക്കുമ്പിളിൽ കൊണ്ടുവന്ന് ഉണ്ണിയുടെ കൈകഴുകിച്ചു. “ഇനി എത്ര ദൂരം പോകാൻ ഉണ്ട്‌ ഓപ്പോളേ?”
“വരൂ ...” ഓപ്പോൾ ആൽത്തറയിൽ കയറിനിന്ന് ഉണ്ണിയുടെ കൈപിടിച്ചു. ഉണ്ണി കൂടെ ചെന്നു.

“ദാ... ആ കുഞ്ഞുകുഞ്ഞു വെള്ളപ്പൂക്കൾ ഉള്ള മരം കാണുന്നില്ലേ. അതിനടുത്ത്‌ ഒരു ചെരിഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന വലിയ ഒരു വൃക്ഷം കാണുന്നില്ലേ. അവിടെയെത്തണം. ഉണ്ണി അവിടെ പോയിട്ടുണ്ടല്ലോ മറന്നോ?”
“ഇല്ല. എന്നാലും ദൂരം അറിയാൻ വേണ്ടീട്ടാ.”
“ഉം. വരൂ. യാത്ര തുടരാം.”
“ഉണ്ണിയ്ക്ക്‌ നടക്കാൻ വയ്യ, ഓപ്പോൾ എടുക്കൂ”.
ഓപ്പോൾ ഉണ്ണിയെ ഒക്കത്തേറ്റി.
“ഓപ്പോൾക്ക്‌ വയ്ക്ക്യോ നടക്കാൻ?”
“ഉം. ഓപ്പോൾക്ക്‌ വയ്യായ്കയില്ല.” ഓപ്പോൾ പുഞ്ചിരിച്ചു. യാത്ര വീണ്ടും.
ഉണ്ണി ചോദിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. ഓപ്പോൾ ഉത്തരം കൊടുക്കുകയും.
എത്തി. മുത്തശ്ശന്റേയും മുത്തശ്ശിയുടേയും അടുത്ത്‌.
ഓലക്കുടിലിൽ ചാണകം മെഴുകിയ നിലത്തിട്ട പുൽപ്പായയിൽ ഇരുന്ന് ചൂടോടെ പാൽക്കഞ്ഞി കുടിയ്ക്കുമ്പോൾ മുത്തശ്ശന്റേയും മുത്തശ്ശിയുടേയും ചോദ്യങ്ങൾക്ക്‌ ഉണ്ണി മറുപടി കൊടുത്തു. ഓപ്പോൾ ഉണ്ണി പറയുന്നതൊക്കെ കേട്ട്‌ പാൽക്കഞ്ഞി കുടിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.
“മുത്തശ്ശാ, മുത്തശ്ശീ, ഉണ്ണിയ്ക്ക്‌ വയ്യാഞ്ഞിട്ട്‌ ഓപ്പോൾ ഉണ്ണിയെ എടുത്തു നടന്നു.”
ഉണ്ണി ഓപ്പോളെ നോക്കി.

“ഓപ്പോൾക്ക്‌ എന്താ വയ്യായ്ക വരാഞ്ഞത്‌? ഓപ്പോൾ ഉണ്ണിയെക്കാളും വലുതായതു കൊണ്ടാണോ?”

“അല്ല, ഉണ്ണിയ്ക്ക്‌ വയ്യാഞ്ഞാൽ ഓപ്പോൾ ഉണ്ണിയെ എടുത്ത്‌ നടക്കും. ഓപ്പോൾക്ക്‌ വയ്യാഞ്ഞാൽ ഉണ്ണിയ്ക്ക്‌ എടുത്ത്‌ നടക്കാൻ പറ്റുമോ. ഓപ്പോൾ തളർന്നു നിന്നാൽ ഉണ്ണിയും തളർന്ന് നിൽക്കും. പിന്നെ നമ്മൾ ലക്ഷ്യത്തിൽ എത്തുന്നതെങ്ങനെ?”

ഓപ്പോൾ പുഞ്ചിരിച്ചു. ഉണ്ണിയും. കൂടെ മുത്തശ്ശനും മുത്തശ്ശിയും. പാൽക്കഞ്ഞി പോലെ തന്നെ ഓപ്പോളുടെ വാക്കുകളും ഉണ്ണിയ്ക്ക്‌ ഇഷ്ടമായി.