സ്വപ്നലോകം.

“പുതിയ വീട്ടിൽ വേലക്കാരി ഇല്ലാത്തതാ നല്ലത്‌. മാർബിൾ ഒക്കെ അവൾ നശിപ്പിക്കും.”

“ അതു പറ്റില്ല. എല്ലാം കൂടെ ഒറ്റയ്ക്കു വയ്യ. അവളോട്‌ പറഞ്ഞ്‌ മനസ്സിലാക്കിയാൽ പോരേ?”

“പിന്നെ, കുഞ്ഞുങ്ങളെ സ്കൂളിൽ വിടാനും തിരിച്ചുകൊണ്ടുവരാനും നീ പോകുന്നതാ നല്ലത്‌.”

“ഉം. അതു വേണമെങ്കിൽ ആകാം. നടത്തവും ആകുമല്ലോ.”

“ഡ്രൈവർ എന്തായാലും വേണ്ട. നമുക്ക്‌ സൌകര്യം പോലെ യാത്രയൊക്കെ ആകാം”

“ഉം.”

“ നീയും പഠിക്കണം. നിനക്ക്‌ ക്ലബ്ബിൽ പോകുമ്പോഴൊക്കെ കൂട്ടുവരാൻ എനിക്ക്‌ പറ്റിയെന്നു വരില്ല.”

“കുട്ടികളെ ട്യൂഷനു വിടണ്ടേ?”

“പിന്നെ.. നല്ലപോലെ പഠിക്കുമെങ്കിലും വിടുന്നതാ നല്ലത്‌. ബാക്കിയുള്ളവർ നമ്മളെ ചെറുതായിട്ട്‌ കാണരുതല്ലോ.”

“മതി മതി. ബാക്കിയൊക്കെ നാളെ സംസാരിക്കാം.”

പരസ്പരം നോക്കിയിരുന്ന കണ്ണുകൾ പിൻ വലിഞ്ഞു. മൊഴിഞ്ഞിരുന്ന മനസ്സുകൾ അടഞ്ഞു.

അവൾ മഴവെള്ളം വീഴുന്നതിനു ചുവട്ടിൽ വെച്ച പാത്രം അൽപം കൂടെ ശരിയാക്കി വെച്ചു. അവൻ പായക്ക്‌ കീഴെയുണ്ടായിരുന്ന ചാക്ക്‌ ഒന്നു കൂടെ നിവർത്തി നേരെയാക്കി. രണ്ടാളും ഉറങ്ങാൻ തുടങ്ങി. മനസ്സുകളിൽ അപ്പോഴും സ്വപ്നം പെയ്തുകൊണ്ടിരുന്നു.