രോഹന്റെ പ്രണയം

“കുമാരീ... എന്‍ നെഞ്ച്‌ വിമ്മി വിമ്മി പമ്മി നിക്ക്ത്‌ കുമാരീ,
എന്‍ കാതല്‍ സിക്കി വിക്കി മുക്കി നിക്ക്‍ത്‌ കുമാരീ...”

രോഹന്‍ രാവിലെ തന്നെ ടെറസ്സില്‍ നിന്ന് സാധകം തുടങ്ങി. ആ കോളനിയില്‍ പുതുതായി താമസത്തിനു വന്ന താരയെ കേള്‍പ്പിക്കുകയാണ് മുഖ്യ ഉദ്ദേശം. ശാരീരം നന്നായില്ലെങ്കിലും ശരീരം കേടാവുന്ന ജോലിയാണെന്ന് അവനറിയാഞ്ഞിട്ടല്ല.

പക്ഷെ വന്നു ഭവിച്ചു. അതു തന്നെ. പ്രണയം. പ്രണയം വരുന്നതും, സ്വന്തം വീട്ടില്‍ നില്‍ക്കാന്‍ പോയ ഭാര്യ തിരിച്ചു വരുന്നതും ഒരു പോലെയാണെന്ന് ഒരാള്‍ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്‌. ആദ്യം നല്ല സ്വീകരണം, ഉത്സാഹം, ആകാക്ഷ ഒക്കെയുണ്ടാവും. പിന്നെപ്പിന്നെ അതൊക്കെ ചൂടാക്കാന്‍ വെച്ച ഫ്രൈയിംഗ്‌ പാനിലെ വെള്ളത്തുള്ളിപോലെ അപ്രത്യക്ഷമാവും.

പക്ഷെ രോഹന് വേറെ ചോയ്‌സ് ഇല്ല. ആ കോളനിയിലെ പെണ്‍കിടാങ്ങള്‍ മുഴുവന്‍ അവനെ രക്ഷാബന്ധന്‍ കെട്ടിക്കൊടുത്ത്‌ സഹോദരന്‍ ആയി പ്രഖ്യാപിച്ച്‌ വെച്ചു. ഇനി ഈയടുത്ത്‌ വന്ന താരയേ ഉള്ളൂ ഏക ആശ്രയം. അങ്ങനെയാണ് പാട്ടുകച്ചേരി തുടങ്ങുന്നത്‌. ദിവസവും കോളേജില്‍ പോകുന്നതിനുമുന്‍പ്‌.

താരയുടെ അച്ഛന്‍ കേണല്‍ താമരാക്ഷന്‍. പരമവീരചക്രം കിട്ടാതെ രക്ഷപ്പെട്ട്‌ , കിട്ടുന്ന ചക്രവും വാങ്ങി സസുഖം കഴിയുന്ന ആള്‍. കേണല്‍ എന്ന് കേട്ട്‌ പേടിക്കാനൊന്നുമില്ല. കൃഷ്ണന്‍കുട്ടി നായരുടെ ജനറല്‍ ബോഡിയും സുരേഷ് ഗോപിയുടെ സ്റ്റൈല്‍ ഡയലോഗും ഉള്ള ഒരാള്‍. ഡയലോഗിന് അവസരം കൊടുക്കാത്തിടത്തോളം അദ്ദേഹത്തെ സഹിക്കാം. അല്ലെങ്കില്‍ ഞാന്‍ കാര്‍ഗിലില്‍ ഉണ്ടായിരുന്ന സമയത്ത്‌, എന്നു അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു തുടങ്ങിയാല്‍ , നമ്മളും അവിടെ ഉണ്ടാവുന്നതായിരുന്നു ഇതിലും ഭേദം എന്ന് തോന്നും.

അദ്ദേഹത്തിന്റെ പത്നീരത്നം രതീദേവി. അതുകൊണ്ടാണ് താരയുടെ നാമധേയം എളുപ്പമായത്‌. താരയുടെ അച്ഛനമ്മമാര്‍ നാരായണനും യമുനയും ആവാഞ്ഞത്‌ നാട്ടുകാരുടെ ഭാഗ്യം. താര അതിസുന്ദരി, പഠിപ്പുകാരി. രോഹന്റെ കോളേജില്‍ത്തന്നെ ജൂനിയര്‍ ആയിട്ടാണ് പോക്ക്‌.

വേറെ വല്ല രാവണന്മാരും പുഷ്പകവിമാനത്തില്‍ കയറ്റുന്നതിനുമുന്‍പ്‌ രാമന്‍ ആവാനാണ് രോഹന്റെ ശ്രമം. അതുകൊണ്ട്‌ പാട്ടു തന്നെ പാട്ട്. താര കേട്ടില്ലെങ്കിലും ചിലപ്പോള്‍ രോഹന്റെ സൌണ്ട് ക്ലിയര്‍ ആയിപ്പോവും.

“കുമാരീ നെഞ്ച്‌ വിമ്മിവിമ്മി പമ്മി.....”
“ടാ...”
മമ്മി!
രോഹന്‍ ഞെട്ടി.! അവന്‍ ഒന്ന് ചമ്മിയെങ്കിലും ഉടനെ അഡ്‌ജസ്റ്റ്‌ ചെയ്തു. കാരണം ഒരു പത്തൊമ്പതുകാരന്റെ ഭരണഘടനയില്‍ പാട്ടു പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്‌. പക്ഷെ സ്വന്തം അമ്മയോട്‌ എതിര്‍ത്ത്‌ നില്‍ക്കണം എന്നു പറഞ്ഞിട്ടില്ലാത്തതുകൊണ്ട്‌ വണ്ടി വിട്ടു. കോളേജിലേക്ക്‌. ഇനി താരാദര്‍ശനം അവിടെയാവാം.

രാത്രി അത്താഴവും കഴിഞ്ഞിരിക്കുമ്പോഴാണ് രോഹനു താരദര്‍ശനം ആയാലോയെന്ന് തോന്നിയത്‌. റോഡില്‍ക്കൂടെ കോളനിയിലെ ആര്‍ക്കും തെക്കും വടക്കും നടക്കാം. പക്ഷെ കോളനിക്കാര്‍ പട്ടിയേം പൂച്ചയേം പുറത്തിറക്കുന്നതുപോലും സീരിയല്‍ സമയം നോക്കിയിട്ടാണ്. അതുകൊണ്ട്‌ തന്നെ വിജനമാണ് കോളനി റോഡ്‌. രോഹന്‍, കേണലിന്റെ വീട്ടിന്റെ ഗേറ്റിന്റെ അടുത്ത്‌ പോയി നിന്നു. ആരെങ്കിലും വരുമ്പോള്‍ മാത്രം നടത്തം മതിയല്ലോ. താര മുറ്റത്തുകൂടെ അന്നനടനം നടത്തുന്ന സമയം ആണതെന്ന് അവനറിയാം.

രോഹന്‍ താരാദര്‍ശനത്തിനു ഇറങ്ങിയതും കള്ളന്‍ വേലു ഫീല്‍ഡ്‌ വര്‍ക്കിനിറങ്ങിയതും ഒരേ സമയത്ത്‌ ആയിപ്പോയി. വേലു പതുക്കെപ്പതുക്കെ ഒരു സൈഡില്‍ ഒഴിഞ്ഞു കിടക്കുന്ന വെളിച്ചമില്ലാത്ത സ്ഥലത്തുനിന്നാണ് കേണലിന്റെ വീട്‌ നിരീക്ഷിച്ചത്‌. കള്ളന്മാര്‍ക്ക്‌ എന്ത്‌ കേണല്‍? ആ അരണ്ട വെളിച്ചത്തില്‍, വേലു മതിലില്‍ എഴുതിയിരിക്കുന്നത്‌ തപ്പിത്തടഞ്ഞു വായിച്ചു. 'മതിലില്‍ തപ്പരുത് ' -നൂറ് ശതമാനം സാക്ഷരതയ്ക്ക് നന്ദി- . ‘അല്ലെങ്കില്‍ എന്തിരിക്കുന്നു ഈ മതിലില്‍ തപ്പാന്‍.’ വേലു നീട്ടിയൊരു തുപ്പ്‌ വെച്ചുകൊടുത്തു. വീട്ടിന്റെ പൂമുഖത്തേക്ക്‌ നോക്കിയപ്പോള്‍ ഒന്നാം റൌണ്ട്‌ കഴിഞ്ഞ്‌ ടച്ചപ്പ്‌ നടത്താന്‍ ഇരിക്കുന്ന ഗുസ്തിക്കാരനെപ്പോലെ ഒരു രൂപത്തെ ചാരുകസേലയില്‍ വെച്ചിട്ടുണ്ട്‌. ഇയാള്‍ക്കൊക്കെ ഒരു 9 മണിയാവുമ്പോള്‍ കിടന്നുറങ്ങിക്കൂടെ എന്ന് വേലു വിചാരിച്ചു. വീക്ഷണം കഴിഞ്ഞ്‌ മതിലില്‍ പിടിച്ച്‌ കയറി. കയറിയതും കേണലിന്റെ പട്ടാളമൂക്ക്‌ വേലുവിനെ മണത്തു. ചാടിയെണീറ്റ്‌ ആരാ അവിടെ എന്നൊരു അലര്‍ച്ച. വേലു ഞെട്ടി മതില്‍ നിന്ന് ഒരു ചാട്ടം. പരിഭ്രമത്തില്‍ ഓടിയത്‌ വെളിച്ചമുള്ള റോഡിലേക്ക്‌. രോഹനും ഞെട്ടി. അവന്‍ വേലു വരുന്ന സൈഡിലേക്ക്‌ ഓടി. വേലു അടുത്തെത്തിയതും സിനിമയില്‍ വേര്‍പിരിഞ്ഞു പോയ സഹോദരന്മാര്‍ പിന്നീട്‌ കാണുമ്പോള്‍ സന്തോഷം പ്രകടിപ്പിക്കുന്ന പോലെ രോഹന്‍ അയാളെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചുംകൊണ്ട്‌ അയാളുടെ ഒക്കത്തിരുന്നു. വേലു നോക്കുമ്പോഴുണ്ട്‌, മൈക്കല്‍ ജാക്സന്റെ സ്വരത്തില്‍ കുരച്ചുംകൊണ്ട്‌ ഒരു വലിയ ഫോറിന്‍ പട്ടി രോഹന്റെ പിന്നില്‍. വേലുവും വരുന്നിടത്തുവെച്ച്‌ കാണാം എന്ന തീരുമാനത്തില്‍ കണ്ണടച്ചു രോഹനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു. അവരുടെ സ്നേഹപ്രകടനം കണ്ട്‌ കോരിത്തരിച്ച പട്ടി തന്റെ ഡോള്‍ബി സിസ്റ്റം ഓഫ് ചെയ്ത് , തിരിച്ച്‌ കേണലിന്റെ വീട്ടിലേക്ക്‌ പോയി. കേണലും കുടുംബാംഗങ്ങളും ഗേറ്റില്‍ നിന്ന് തിരിച്ചുപോകുന്നതുവരെ വേലുവും രോഹനും കെട്ടിപ്പിടുത്തം നടത്തി. വര്‍ഷത്തിലൊരിക്കല്‍ ഇന്ത്യന്‍ പ്രതിനിധിയും പാക്കിസ്ഥാന്‍ പ്രതിനിധിയും ഇതേപോലെയാണല്ലോ കെട്ടിപ്പിടിക്കുന്നത്‌ താന്‍ കണ്ടിട്ടുള്ളത്‌ എന്ന ഓര്‍മയില്‍ കേണലും ഉള്‍പ്പുളകം കൊണ്ടു. ഇവരെ കിട്ടിയിരുന്നെങ്കില്‍ നാലു വീരകഥ പറയാമായിരുന്നല്ലോ എന്നോര്‍ത്തു. പക്ഷെ കുടിയന്മാരല്ലേ, അവരിങ്ങോട്ട്‌ പറയുന്നതും കേട്ട്‌ താനിരിക്കേണ്ടി വരും എന്ന തോന്നലില്‍, കേണല്‍, വീട്ടിലേക്ക്‌ ഭാര്യാ,പുത്രീ, പട്ടീ സമേതനായിട്ട്‌ തിരിച്ചു കയറി. അമ്പരപ്പില്‍ നിന്നുണര്‍ന്ന രോഹനും വേലുവും വേറേ വേറെ വഴിയ്ക്ക്‌ വെച്ചു പിടിച്ചു. രോഹന്‍ മുകളിലെ താരകളെ കണ്ട്‌ തൃപ്തിപ്പെട്ടു. വേലു ഒരു ദിവസം പാഴായതില്‍ ദുഃഖിച്ചു.

പട്ടിയെ പരിചയപ്പെടാത്തതില്‍ നിരാശ തോന്നിയ രോഹന്‍ ഏതൊരു പെണ്ണിനെ കണ്ടാലും അവളുടെ വീട്ടില്‍ പട്ടിയുണ്ടോ എന്ന് ആദ്യം ചോദിച്ചു തുടങ്ങി. അതിനെ ആദ്യം പരിചയപ്പെട്ടിട്ട് മതി പ്രണയം എന്ന് തീരുമാനിച്ചു. വേലുവാണെങ്കില്‍ പ്രേമത്തിന് സാദ്ധ്യതയുള്ള വീടുകള്‍ ഒഴിവാക്കിപ്പിടിച്ച് വേലയ്ക്കിറങ്ങി.