ജീവിതവും മൈലാഞ്ചിയും ഹൃദയവും

ജീവിതം

സ്വന്തമായിക്കിട്ടിയ കവിത,
വായിക്കാം വായിക്കാമെന്നുവെച്ച്,
അക്ഷരത്തെറ്റില്‍ കണ്ണുടക്കി,
അവഗണിച്ചൊരു മൂലയ്ക്കിട്ട്,
തിരക്കൊഴിഞ്ഞൊടുവില്‍,
വായിക്കാനെടുത്തപ്പോള്‍,
മാഞ്ഞുപോവാന്‍ തുടങ്ങുന്നു,
തലക്കെട്ടൊന്ന് വായിച്ചു,
ജീവിതം!

മൈലാഞ്ചി

പച്ചിലകള്‍ പറിച്ചരച്ച്,
എന്നെ കുത്തിവേദനിപ്പിച്ച് ചോപ്പിക്കാതെ,
സ്വന്തം ദേഹത്തൊന്ന് പോറിവരച്ചാല്‍,
‍ചോപ്പ് നിറം വരില്ലേന്ന്
മൈലാഞ്ചി ചോദിച്ചു.

ഹൃദയം

നോവിട്ടുമൂടാന്‍
‍ഹൃദയത്തിലൊരു കുഴിയെടുത്തു.
ഇട്ടുമൂടി ഇട്ടുമൂടി,
ഹൃദയം ഭാരംകൊണ്ടു നിറഞ്ഞു.
താളം തെറ്റുമെന്നായപ്പോള്‍,
‍ഹൃദയമെടുത്ത് പുറത്തുവെച്ചു.
നോവുനിറഞ്ഞ ഹൃദയത്തെ നോക്കാതെ,
ഹൃദയശൂന്യയായ ഞാന്‍ നടന്നുപോയി.
അലിവാര്‍ന്നൊരു ഹൃദയം,
നോവിന്‍ കൂമ്പാരത്തിനിടയില്‍,
‍ഉപേക്ഷിക്കപ്പെട്ടതില്‍,
‍നൊന്തു പിടഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു.