രാഹുല്
അച്ഛമ്മയുടെ കൈ പുറത്ത് വീണതും രാഹുലിനു വേദനിച്ചു. ഹൃദയം നിറഞ്ഞാല്ക്കൂടെ, കണ്ണില് നിന്ന് ഒഴുക്ക് പാടില്ല. പിന്നെ ശകാരങ്ങളുടെ ആഴം കൂടും. സ്നേഹം അപൂര്വ്വം ആണ് ഈയിടെയായിട്ട്. കുറച്ചുകാലം മുമ്പ് വരെ "എന്റെ പൊന്നുങ്കുടം" എന്നേ വിളിച്ചിരുന്നുള്ളൂ. മാറ്റത്തിനു കാരണം അവനല്ല എന്നാണ് അവനു തോന്നിയിട്ടുള്ളത്. അവന്റെ അമ്മയാണ്. എവിടെപ്പോയോ എന്തോ. ഒന്നാം ക്ലാസ്സില് ചേര്ന്നപ്പോള്, പുറപ്പെടുവിക്കാനും, സ്കൂളില് വിടാനും അച്ഛന് മാത്രമേ ഉള്ളൂ. വേനലവധിയ്ക്ക് വീട്ടില് അമ്മയുടെ പോയപ്പോഴാണ്, ഒരു ദിവസം അമ്മ എവിടെയോ പോയിട്ട് വരാതിരുന്നത്. വീട്ടില് എല്ലാവരുടേയും മുഖം അവനോര്മ്മയുണ്ട്. ആരും ഉറക്കെ മിണ്ടുന്നില്ലായിരുന്നു. അവിടെ, എന്തു ബഹളമായിരുന്നു. സന്ധ്യ വരെ അമ്മാമന്റെ കുട്ടികളോടൊത്ത് കളിയും ചിരിയും ആയിരുന്നു. അമ്മ എപ്പോഴാണ് പോയതെന്ന് മനസ്സിലായില്ല. ഇനീം വന്നില്ലേ വന്നില്ലേന്ന് എല്ലാവരും ചോദിക്കുന്നത് കേട്ടു. മുത്തശ്ശന്റെ ഒച്ചയും പൊങ്ങിക്കേട്ടത് അന്നാണ്. ഊണു കൊടുത്ത അമ്മയെ അവന് പിന്നെ കണ്ടില്ല. രാത്രി, അച്ഛനും അമ്മയുമില്ലാതെ ആയപ്പോള് അവനു സങ്കടം വന്നിരുന്നു. പിറ്റേ ദിവസം അവന് എണീക്കുമ്പോള്ത്തന്നെ അച്ഛമ്മയേയും അച്ഛനേയും കണ്ടു. അച്ഛമ്മ അവനെ അടുത്ത് പിടിച്ച് തലയില് തലോടി. അച്ഛന്റെ മുഖം അവനിഷ്ടപ്പെട്ടില്ല. അവനു അസുഖം വരുമ്പോഴൊക്കെ അച്ഛന്റെ മുഖം ഇങ്ങനെയാണ് കണ്ടിട്ടുള്ളത്. അവന് അന്നും പതിവുപോലെ ഊഞ്ഞാലിലും, ഗേറ്റിനുമുകളിലും ഒക്കെ കളിച്ചു. ഉച്ചയ്ക്ക് അച്ഛന്റേയും അച്ഛമ്മയുടേയും കൂടെ വീട്ടിലേക്ക് വന്നതാണ്.
പിന്നെ കുറച്ചുകാലമായി അമ്മാവന്റെ വീട്ടിലേക്ക് പോയിട്ടില്ല. മുത്തശ്ശന് ഇടയ്ക്ക് വരുമ്പോഴൊക്കെ അവന് പോകാന് വാശി പിടിയ്ക്കാറുണ്ട്. അച്ഛമ്മ, എന്തെങ്കിലും സൂത്രം പറയും. മുത്തശ്ശന് തെറ്റിക്കഴിഞ്ഞാല് പറയും.
'അനുസരണയില്ലാത്ത വക. അല്ലേലും എങ്ങനെയാ നന്നാവ്വാ. തള്ളമാരു നന്നാവണം. ഇറങ്ങിപ്പോകുമ്പോ ആ ജന്തൂനു ഇതിന്റെ വല്ല വിചാരോം ഉണ്ടായിരുന്നോ?'
അമ്മയെക്കുറിച്ച് എന്തൊക്കെയോ ദേഷ്യപ്പെടുകയാണെന്ന് അവനു മനസ്സിലായിട്ടുണ്ട്. പല പുതിയ വാക്കുകളും അച്ഛമ്മയില് നിന്ന് അവന് പഠിച്ചിട്ടുണ്ട്. പക്ഷെ അമ്മ പോയതിനു അച്ഛമ്മ ഇത്രയ്ക്കും ദേഷ്യപ്പെടാന് കാരണം മാത്രം അവനറിയില്ല. അവന്റെ ക്ലാസ്സിലെ ദീപൂന്റെ അമ്മയും അവന്റെ കൂടെയില്ല. എന്നിട്ടും അവന്റെ അച്ഛമ്മ അവനെ ദേഷ്യപ്പെടുന്നത് ഇതുവരെ രാഹുല് കണ്ടില്ല. രണ്ടുവീടുകള്ക്ക് അപ്പുറമാണ് അവര്. എന്നാലും ദീപൂന്റെ അമ്മ ഇടയ്ക്കെപ്പോഴോ വന്ന് കണ്ടിട്ടുണ്ട്. ഒരുപാട് ചോക്ലേറ്റും കളര് പെന്സിലും ഒക്കെ രാഹുലിനും കൊടുത്തിട്ടുണ്ട്. അമ്മ പോയി ഇങ്ങനെ കുറേ വസ്തുക്കളും കൊണ്ടുവരാന് ആണെങ്കില് അവനും സന്തോഷമുള്ള കാര്യം തന്നെ. പക്ഷെ അവന്റെ അമ്മ ഇതുവരെ വന്നില്ല. അച്ഛനുമായിട്ടും ചിലപ്പോള് അച്ഛമ്മ വഴക്കിടുന്നത് കേള്ക്കാം. അച്ഛന് കേട്ടതായിപ്പോലും ഭാവിക്കില്ല.
________
അന്നും എന്തോ കാര്യത്തിനു വഴക്ക് കേട്ടപ്പോഴാണു മിണ്ടാതെ ഒരു മൂലയ്ക്കിരിക്കാം എന്ന് അവനു തോന്നിയത്. മയക്കം വന്ന് തുടങ്ങുമ്പോഴാണ് കുറേ ആള്ക്കാരുടെ ശബ്ദം കേട്ടത്. ആരെങ്കിലും വരുന്നത് അവനു വല്യ ഇഷ്ടം ഉള്ള കാര്യമാണ്. അച്ഛമ്മ എവിടേം കൊണ്ടുപോകാറില്ല. അവന് പതുക്കെ എണീറ്റ് അച്ഛമ്മ എവിടെയെന്നു നോക്കി. അവന് അമ്പരന്നുപോയി. അച്ഛമ്മ മുറിയില് കട്ടിലില് ഇരുന്നു ഉറക്കെയുറക്കെ കരയുന്നുണ്ട്. അവനു പേടിയായി. അച്ഛമ്മയ്ക്ക് വല്ല അസുഖവും ആയോ? . ചുറ്റും കുറേ സ്ത്രീകളും കരയുന്നുണ്ട്. ഇവര്ക്കൊക്കെ എന്തു പറ്റിയോ എന്തോ.
അവനെ ആരോ എടുത്തു. ചെറിയച്ഛന് ആണ്. ഇവരൊക്കെ എന്തിനു വന്നതാണെന്ന് ചോദിക്കണമെന്നുണ്ട്. ആരോട് ചോദിക്കും പക്ഷെ. ചെറിയച്ഛന് അവനെ എടുത്തുകൊണ്ടു നടന്നു. അവനു അതിശയം ആയി. ഒന്നാം ക്ലാസ്സില് ആയതിനു ശേഷം അച്ഛന് പോലും എടുക്കുന്നത് അവനു വല്ല പനിയോ മറ്റോ വരുമ്പോഴാണ്.
_________
ഒരുപാട് നാളുകള് കഴിഞ്ഞിരുന്നു. അച്ഛന് ഉമ്മറത്ത് കിടക്കുന്നതും , അവനു പരിചയമുള്ളതും ഇല്ലാത്തതും ആയ ഒരുപാട് പേര് വന്ന് അവനെ തലോടിയതും ഒക്കെ അവനു ഓര്മ്മയുണ്ട്. അമ്മയെ മാത്രം കണ്ടില്ല. അമ്മയോ അച്ഛനോ ഇല്ലാതെ ആദ്യമായി ഉറങ്ങുന്നത് അമ്മ പോയിട്ട് വരാതിരുന്ന ആ ദിവസം മാത്രമാണ്. ഇന്നവനുറങ്ങുന്നത് അച്ഛമ്മയുടെ കൂടെയാണ്. ചെറിയച്ഛനും കുട്ടികളും വരുമ്പോള് അവരോടൊപ്പവും.
എന്തോ കേസു കൊടുക്കണമെന്നും അവന്റെ അച്ഛന്റെ തെറ്റല്ലെന്നും ലോറി വന്നിടിക്കുകയായിരുന്നുമെന്നൊക്കെ അച്ഛമ്മയോട് ചെറിയച്ഛന് പറഞ്ഞിരുന്നു. അവനൊന്നും അറിയില്ല. അമ്മയുടെ അടുത്തേക്കാണോ അച്ഛന് പോയത് എന്ന് ചോദിക്കണമെന്നുണ്ട്. അവന്റെ അച്ഛന് മരിച്ചുപോയതാണെന്നും, അമ്മ പോയത് എങ്ങോട്ടാണെന്നറില്ലെന്നും ദീപു അവന്റെ അച്ഛമ്മയോട് സൂത്രത്തില് ചോദിച്ചറിഞ്ഞ് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. അമ്മ പോയതില് അവനു കേള്ക്കേണ്ടി വന്ന വഴക്കുകള് ഒരിക്കലും അച്ഛനും പോയപ്പോള് അവനു കേള്ക്കേണ്ടി വന്നില്ല എന്നതില് അവനിത്തിരി സന്തോഷമുണ്ട്. "അത് നിന്റെ അച്ഛന് അച്ഛമ്മയുടെ മോനായതുകൊണ്ടാ, പിന്നെ മരിച്ചും പോയില്ലേ?" എന്ന് ദീപു പറഞ്ഞു. അവനു എല്ലാത്തിനും ഉത്തരം ഉണ്ട്. അച്ഛമ്മ ഇപ്പോള് വഴക്കേ പറയാറില്ല. സ്കൂളില് വിടുന്നു. കൊണ്ടുവരുന്നു. ഗൃഹപാഠം ചെയ്യിക്കുന്നു. പക്ഷെ ഇതൊന്നും അവനൊരു രസമില്ല. അമ്മ പോയത് എവിടേക്കാണെന്ന് അവനറിയില്ല. അതുകൊണ്ട് അവനു അച്ഛന് ഉള്ളിടത്തേക്ക് പോയാല് മതി. മരിച്ചവര് എവിടെയാണോ ആവോ പോകുന്നത്? നാളെ ദീപുവിനോട് ചോദിക്കാം. അച്ഛമ്മ അത്താഴം കഴിഞ്ഞ് പാത്രങ്ങള് കഴുകുന്നതും നോക്കി അവന് അടുക്കളപ്പടിയില് ഇരുന്നു. മയക്കം തുടങ്ങിയിരുന്നു. എവിടെയോ നിന്ന് വന്ന് ഒരു ഇളം കാറ്റ് അവനെ തഴുകിക്കൊണ്ടിരുന്നു. അവന്റെ അച്ഛനേയും അമ്മയേയും ഓര്ത്ത് അവന് പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. ഒന്നും അറിയാതെ. ജീവിതം എന്തെന്നറിയാതെ.