നമസ്കാരം. എന്റെ പേരു മാത്തന് പാളയംകോടന്.
നമസ്കാരം.
പാ.കോ.:- ചേച്ചിയെ ഞാന് വിളിച്ചിരുന്നു. അഭിമുഖത്തിനു സമയം കിട്ടാന്.
സു:- ഉവ്വുവ്വ്. ചോദ്യം ചോദിച്ച് തുടങ്ങിക്കോളൂ.
പാ.കോ.:- ചേച്ചി, മലയാളം ബ്ലോഗ് ചെയ്യുന്ന ഒരാളാണല്ലോ. ബ്ലോഗിങ്ങിനെക്കുറിച്ച് ചേച്ചിയുടെ അഭിപ്രായം എന്താണ്.
സു:- എനിക്ക് നല്ല അഭിപ്രായം ആണ്. കഴിയുമെങ്കില് എല്ലാ കുടുംബത്തില് നിന്നും ഒരാളെങ്കിലും ബ്ലോഗില് വരണം എന്നാണ് എനിക്ക് തോന്നുന്നത്.
പാ.കോ.:- ബ്ലോഗ് മീറ്റിനെക്കുറിച്ച് ചേച്ചി എന്തു പറയുന്നു?
സു:- ബ്ലോഗ് മീറ്റിംഗ്, എപ്പോഴും എപ്പോഴും വേണമെന്നേ ഞാന് പറയൂ.
പാ.കോ:- എന്നിട്ട് ചേച്ചി ബ്ലോഗ് മീറ്റുകളിലൊന്നും പങ്കെടുക്കുന്നത് കാണുന്നില്ലല്ലോ.
സു:- അതോ. പാളയം കോടാ, അതിനൊരു കാരണമുണ്ട്. എല്ലാവരും അവിടേയും ഇവിടേയും മീറ്റ് നടത്തുമ്പോഴെല്ലാം പോയി പങ്കെടുത്ത്, ഒടുവില്, ചേച്ചി ഒരു മീറ്റ് നടത്തൂ എന്ന് പറഞ്ഞാല് എനിക്കത് താങ്ങാനാവില്ല. അതുകൊണ്ട് മീറ്റില് പങ്കെടുക്കേണ്ടെന്ന് വച്ചു.
പാ.കോ.:- പുതിയ ഗ്രൂപ്പ് ഉണ്ടാക്കുന്നുണ്ടല്ലോ പലരും. ചേച്ചി, ഗ്രൂപ്പ് ഉണ്ടാക്കുന്നുണ്ടോ, അതോ ആരുടെയെങ്കിലും ഗ്രൂപ്പില് ചേരുന്നോ?
സു:- ഞാന് ഭയങ്കരമായി ആലോചിച്ചു. ഏതില് ചേരണം എന്ന്. തല്ക്കാലം എനിക്ക് വല്യ വെയിറ്റ് ഇല്ല. ശരീരത്തിനല്ല, ബ്ലോഗ് ലോകത്ത്. അതുകൊണ്ട് ഞാനൊരു ഗ്രുപ്പ് ഉണ്ടാക്കിയാല്ത്തന്നെ ഞാന് മാത്രമേ അതില് ഉണ്ടാകൂ. പിന്നീടൊരിക്കല് ഞാനും അഥവാ വല്യ ആള് ആവുകയാണെങ്കില്, ആരുടെയെങ്കിലും ഗ്രൂപ്പില് ഞാനുണ്ടെങ്കില്, എന്റെ പേരും കൂടെ ചേര്ത്തിട്ടാണല്ലോ ഗ്രുപ്പ് അറിയപ്പെടുക. ഉദാഹരണത്തിനു, മയൂരയുടെ ഗ്രൂപ്പിലാണെങ്കില് മസു, ഇഞ്ചിപ്പെണ്ണിന്റെ ഗ്രൂപ്പിലാണെങ്കില് ഇസു, സാജന്റെ ഗ്രൂപ്പിലാണെങ്കില് സാസു. ച്ഛെ! അതിനൊന്നും ഒരു ഭംഗിയില്ല. അതുകൊണ്ട് തല്ക്കാലം ഗ്രുപ്പില്ലാതെ പോകാം എന്നു വെച്ചു. ഇനി ആരെങ്കിലും എന്നോടുള്ള ഇഷ്ടം കൊണ്ട് അവരുടെ ഗ്രൂപ്പില് ചേര്ത്തുവെച്ചാല്, അവിടെ മിണ്ടാതെ ഇരിക്കും. അത്ര തന്നെ.
പാ.കോ.:- ചേച്ചിയ്ക്ക് ബ്ലോഗെഴുതാനുള്ള ആശയങ്ങള് എവിടെ കിട്ടുന്നു?
സു:- അതോ? രാവിലെ എല്ലാ ജോലിയും കഴിഞ്ഞാല് ഞാന് കണ്ണടയ്ക്കും. പിന്നെ, ഊണുകഴിക്കാനാവുമ്പോഴേ കണ്ണു തുറക്കൂ. ഊണ് കഴിഞ്ഞാല് എഴുത്ത് തുടങ്ങും.
പാ.കോ.:- ഞങ്ങള് അതിനു ഉറക്കം എന്നാണു പറയുന്നത്. ചേച്ചിയ്ക്ക് ഉറങ്ങുമ്പോഴാണോ ഐഡിയ കിട്ടുന്നത്?
സു:- സത്യം പറയാമല്ലോ പാളയം കേടാ.
പാ.കോ.:- കേടാ അല്ല. കോടാ.
സു:- അതെ. കോടാ. ഈ ഐഡിയ എന്നൊന്നില്ല. നമുക്ക് ഇഷ്ടമുള്ളത് എഴുതാനാണല്ലോ നമ്മുടെ ബ്ലോഗ്. വായയ്ക്കു തോന്നിയത് കോതയ്ക്ക് പാട്ട് എന്ന രീതിയില് ഞാന് എഴുതിവെയ്ക്കും അത്രയേ ഉള്ളൂ. അല്ലെങ്കില് ഇതൊക്കെ വായിച്ച് സഹിക്കുന്നവരോട് ചോദിച്ചുനോക്കൂ. ദൂരെ നിന്നേ ചോദിക്കാവൂ. എന്തെങ്കിലും കിട്ടിയാല് ഞാന് ഉത്തരവാദിയല്ല.
പാ.കോ.:- പാചകം ചെയ്യുന്നതിനിടയ്ക്കായിരിക്കും, ചേച്ചി, കഥ, കവിത എന്നിവയെക്കുറിച്ച് ചിന്തിക്കുന്നത് അല്ലേ?
സു:- മനുഷ്യനു വിശന്ന് കുടലുകരിയുമ്പോഴാണെടോ പാചകത്തെക്കുറിച്ച് ചിന്തിക്കുന്നത്. എങ്ങനേലും ഒന്ന് കഞ്ഞിയും കറിയും ഉണ്ടാക്കി വിഴുങ്ങണം എന്നല്ലാതെ അപ്പോളാര്ക്കെങ്കിലും കവിതയും കഥയും ആലോചിക്കാന് പറ്റുമോ?
പാ.കോ.:- ചേച്ചിയ്ക്ക് ഏറ്റവും ഇഷ്ടമുള്ള ബ്ലോഗ് ആരുടേയാ?
സു:- എന്റെ ബ്ലോഗ് തന്നെ.
പാ.കോ.:- അത് സ്വാര്ത്ഥതയല്ലേ?
സു:- അല്ലെടോ, സാമര്ത്ഥ്യം ആണ്. നാനൂറു ബ്ലോഗില് നിന്ന് ഞാന് ഒരു ബ്ലോഗിന്റെ പേരു പറഞ്ഞിട്ടു വേണം എന്നെ എല്ലാവരും കൂടെ തല്ലിക്കൊല്ലാന്. അല്ലെങ്കില്ത്തന്നെ എന്നെ പലര്ക്കും ഇഷ്ടമല്ല.
പാ.കോ. :- ചേച്ചിയുടെ ബ്ലോഗിങ്ങിനോട് ചേച്ചിയുടെ ഭര്ത്താവിന്റെ സമീപനം എന്താ?
സു:- നല്ല സമീപനം ആണ്. ബ്ലോഗിംഗ് തുടങ്ങിയതുകൊണ്ട് എഴുതിക്കൂട്ടുന്നതൊക്കെ ചേട്ടന് സഹിക്കേണ്ടല്ലോ എന്ന ആശ്വാസം ഉണ്ട്. പിന്നെ കമ്പ്യൂട്ടറില് അധികം സമയം ചെലവഴിക്കുന്നതും നിര്ത്തി. അറിയാതെയെങ്ങാനും എന്റെ ബ്ലോഗ് നോക്കിപ്പോകേണ്ടല്ലോ.
പാ.കോ.:- ചേച്ചി ഒരുപാട് പുസ്തകങ്ങള് വായിക്കുന്നുണ്ടാവുമല്ലോ അല്ലേ?
സു:- ഹും...വായന. പലചരക്കുകടയിലെ പറ്റുബുക്കുപോലും നോക്കാന് സമയം ഇല്ല. പിന്നെയല്ലേ വായന.
പാ.കോ.:- എന്നാലും ചേച്ചിയ്ക്ക് ഇഷ്ടമുള്ള എഴുത്തുകാരന്, അല്ലെങ്കില് എഴുത്തുകാരി ഉണ്ടാവുമല്ലോ.
സു:- അതുണ്ട്. സോമന്റെ എഴുത്ത് എനിക്കിഷ്ടമാണ്.
പാ.കോ.:- അങ്ങനെ ഒരു എഴുത്തുകാരന് ഉണ്ടോ? കേട്ടതായി ഓര്ക്കുന്നില്ല.
സു:- അത് ഞാന് ഉടുപ്പൊക്കെ തയ്പ്പിക്കുന്നിടത്ത് അളവെഴുതുന്നവനാണെടോ. അവന് എഴുതിയാല് ഭംഗിയായി തയ്ച്ചുകിട്ടും. വേറെ ആരും അത്ര നന്നായി എഴുതിവയ്ക്കില്ല.
പാ.കോ.:- ചേച്ചി നല്ലൊരു പാചകക്കാരി ആണല്ലേ?
സു :- ചേട്ടനെ പരിചയപ്പെട്ടില്ല അല്ലേ?
പാ. കോ.:- ഇല്ല.
സു:- എനിക്കു മനസ്സിലായി. പരിചയപ്പെട്ടിരുന്നെങ്കില് ഇത്തരമൊരു ചോദ്യമേ ചോദിക്കില്ലായിരുന്നു. പരീക്ഷണങ്ങളില് നിന്നു മാത്രമേ പുതിയത് കണ്ടെത്താന് കഴിയൂ എന്ന വിചാരത്തിലാണു എന്റെ പാചകമൊക്കെ.
പാ.കോ.:- ചേച്ചിയ്ക്ക് മറ്റു ബ്ലോഗേഴ്സിനോട് എന്തെങ്കിലും പറയാനുണ്ടോ?
സു:- എന്ത് പറയാന്? എല്ലാവരുടേയും പ്രോത്സാഹനത്തില് നന്ദിയുണ്ട്. എന്റെ ബ്ലോഗ് വായിക്കാന് അവര് സമയം ചെലവഴിക്കുന്നതില് സന്തോഷവും.
പാ.കോ.:- ഇത്രയും നേരം അഭിമുഖം അനുവദിച്ചതിനു നന്ദി.
സു:- ഇതേതു പത്രത്തില് വരും?
പാ.കോ.:- ഇത് ഞാന് തുടങ്ങുന്ന ബ്ലോഗില് വരും.
സു:- എന്നെത്തന്നെ സമീപിക്കാന് തോന്നിയതില് നന്ദി.
പാ.കോ.:- നന്ദിയൊന്നും വേണ്ട ചേച്ചി. ബാക്കി എല്ലാ ബ്ലോഗര്മാരും തിരക്കിലാണ്. ചേച്ചിയ്ക്ക് മാത്രമേ ഒരു ജോലിയും ഇല്ലാതെ ഉള്ളൂ. അതുകൊണ്ട് എനിക്കിവിടെ വരേണ്ടി വന്നു. എന്നാലും സാരമില്ല.
പാളയംകോടന് ഓടിപ്പോവുന്നു.
Labels: അഭിമുഖം